ตั้งแต่เดือนมกราคม 2009 จะมีของเล่นที่ค่อนข้างซับซ้อนกว่านี้ในการกำจัด LHC ซึ่งมีกำหนดจะเริ่มชนโปรตอนที่ไม่แน่นอนให้ชนกันที่ใต้พรมแดนฝรั่งเศส-สวิสในฤดูร้อนนี้ หลังจากวางแผนและก่อสร้างมา 23 ปี เป็นเครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ที่ใหญ่ที่สุดที่เคยสร้างมา เมื่อถึงขีดสุดในปีหน้า เครื่องเร่งความเร็วหลายพันล้านฟรังก์สวิสจะบรรจุพลังงานไม่กี่ TeV (10 12 eV) ลงในปริมาตรประมาณ 10 –45 ม. 3
เงื่อนไข
ดังกล่าวไม่ได้เกิดขึ้นตั้งแต่วินาทีแรกในล้านล้านวินาทีหลังบิ๊กแบง ซึ่งหมายความว่า สามารถเปิดประตูสู่อนุภาคและแรงที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ช่วงเวลาของการดำรงตำแหน่งกรรมการห้าปีแทบจะไม่มีอะไรดีไปกว่านี้อีกแล้ว เขาประหม่าไหม? “เลขที่. ฉันรอคอยที่จะได้งาน แต่ด้วยความเคารพ มันมีความรับผิดชอบ
มากกว่าที่ฉันเคยมี” เขากล่าว “อนาคตของเซิร์นและฟิสิกส์ของอนุภาคขึ้นอยู่กับผลลัพธ์ของ LHC”
วัสดุการจัดการไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับ CERN อย่างแน่นอน ในปี 1984 หลังจากจบปริญญาเอกและปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยไฮเดลเบิร์ก เขาได้เข้าร่วมห้องปฏิบัติการในฐานะนักวิทยาศาสตร์ประจำ
ที่ซึ่งรับผิดชอบส่วนหนึ่งของการทดลอง OPAL ซึ่งเป็นเครื่องตรวจจับขนาดใหญ่หนึ่งในสี่ตำแหน่งรอบ บรรพบุรุษ เขากล่าวว่าทักษะของเขาไม่ได้มากมายนักในการวิเคราะห์ข้อมูล แต่ในด้านการจัดการ การพูดคุย และขับเคลื่อนผู้คน ในปี พ.ศ. 2537 เขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นโฆษกของการทำงานร่วมกัน
ของ ที่แข็งแกร่งถึง 330 แห่ง แม้ว่าเขาจะไม่เคยคิดมาก่อนว่าวันหนึ่งเขาจะกลายเป็นหัวหน้า เข้ารับตำแหน่งปัจจุบันของเขาที่ DESY ในปี 2547 งานหลักอย่างหนึ่งของเขาคือการควบคุมการปิดเครื่องเร่งอนุภาคโปรตอนอิเล็กตรอนของห้องปฏิบัติการ HERA แต่เขายังต้องตัดสินใจว่าห้องปฏิบัติการ
ในเยอรมันควรทำอะไรต่อไป “นั่นไม่ใช่เรื่องยากเลย” เขาจำได้ “เห็นได้ชัดว่าอนาคตอยู่ใน LHC” แม้ว่าในเวลานั้นจะถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าเลือกกระจายทรัพยากรที่มีจำกัดระหว่าง ซึ่งเป็นเครื่องตรวจจับอนุภาคขนาดยักษ์ 2 ใน 4 เครื่องของ LHC แต่การตัดสินใจดังกล่าวทำให้เขาได้รับบทบาทใหม่ที่ดี
“เป็นเรื่องดี
ที่ได้มีโอกาสดูแลยุคที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในห้องปฏิบัติการที่ใหญ่ที่สุดในโลก” กล่าวด้วยความตื่นเต้นที่สัมผัสได้ “ฉันไม่ได้ดำเนินการใด ๆ ต่อตำแหน่งนี้ [เนื่องจากผู้สมัครรับตำแหน่งผู้อำนวยการทั่วไปจะต้องได้รับการเสนอชื่อโดยผู้อื่น] แต่ฉันคิดว่าผู้คนต้องการนักฟิสิกส์อนุภาคมาดูแลในตอนนี้”
ผู้ดำรงตำแหน่งอธิบดีเป็นนักฟิสิกส์พลาสมาโดยการฝึกอบรม แม้ว่าเขาจะมีส่วนร่วมใน LHC มานานก่อนที่จะเข้ารับตำแหน่งและยังช่วยพัฒนาเทคโนโลยีแม่เหล็กตัวนำยิ่งยวดที่จะนำโปรตอนไปรอบ ๆ เครื่อง
นักฟิสิกส์อนุภาคส่วนใหญ่รู้ว่าพวกเขาต้องการเห็นอะไรมากที่สุดในบรรดาการชนกันนับพันล้านครั้ง
ซึ่งจะเกิดขึ้นในแต่ละวินาทีในเครื่องตรวจจับหลักสองเครื่องของ LHC สายตาทุกคู่จับจ้องไปที่การค้นพบฮิกส์โบซอน ซึ่งจะพิสูจน์ว่ามวลเกิดขึ้นจากการเปลี่ยนเฟสในเอกภพในยุคแรกเริ่ม ซึ่งระหว่างที่แรงแม่เหล็กไฟฟ้าและแรงนิวเคลียร์อย่างอ่อนแยกออกจากกัน นี่จะเป็นไอซิ่งบนเค้กสำหรับแบบจำลอง
มาตรฐานของฟิสิกส์ของอนุภาคซึ่งอิงตามทฤษฎีอิเล็กโทรวีกแบบรวมและเกี่ยวข้องกับอนุภาคไร้มวล
“อนุภาค” ใหม่ที่แปลกใหม่เป็นอีกเป้าหมายหนึ่งของ LHC ซึ่งถ้าค้นพบก็จะเผยให้เห็นความสมมาตรพื้นฐานอีกอย่างหนึ่งของธรรมชาติที่เรียกว่า สมมาตรยิ่งยวด และบอกใบ้ถึงฟิสิกส์ที่อยู่นอกเหนือ
แบบจำลองมาตรฐาน หลุมดำขนาดจิ๋วอาจปรากฏขึ้น และฟังก์ชันคลื่นของอนุภาคธรรมดาจะถูกบีบให้อยู่ในช่องว่างขนาดเล็กจนอาจหายไปในมิติพิเศษที่มีขนาดกะทัดรัด อีกครั้ง สิ่งที่เหนือความคาดหมายอาจเกิดขึ้นได้เมื่อลำโปรตอนของ LHC ชนกัน—บางทีอาจไม่มีอะไรเลยด้วยซ้ำ ด้วยเหตุนี้จึงบีบให้นักฟิสิกส์
ต้องเขียนงานวิจัยเกือบสี่ทศวรรษใหม่เกี่ยวกับฟิสิกส์พลังงานสูง ใช้มุมมองเชิงปฏิบัติ “ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นในระดับ TeV [ไม่เช่นนั้นจะมีบางอย่างผิดปกติกับสิ่งก่อสร้างทั้งหมดที่สร้าง] ดังนั้นสถานการณ์ที่ดีที่สุดสำหรับฉันคือให้ตรวจจับบางสิ่งได้ง่าย” เขากล่าว “สถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดคือหากบางสิ่ง
ต้องใช้
เวลาหลายปีในการแก้ไข เพราะเมื่อนั้นเราจะต้องปกป้อง LHC ต่อนักการเมืองที่มองหาผลลัพธ์ที่ยากลำบาก” วิธีการเปิดได้รับการเปิดเผยจากสื่อจำนวนมากแล้ว และ CERN จะพบว่าตัวเองอยู่ภายใต้สปอตไลท์มากยิ่งขึ้นเมื่อข้อมูลเริ่มหลั่งไหลเข้ามาในปีหน้า ความท้าทายที่สำคัญในงานของเขา
คาดการณ์ว่าจะต้องตัดสินใจว่าเมื่อใดควรประกาศการค้นพบ “สถานการณ์เหมือนฝันร้ายคือการส่งสัญญาณที่ต่อมากลายเป็นสัญญาณเตือนที่ผิดพลาด” เขากล่าว ปัญหาคืออาจใช้เวลาหลายปีกว่าที่เครื่องตรวจจับ LHC ขนาดมหาวิหารจะเข้าใจดีพอสำหรับข้อมูลที่จะเชื่อถือได้
ในมุมลบสำหรับบางความถี่ กล่าวอีกนัยหนึ่ง ลำแสงหักเหเป็นลบ นักฟิสิกส์จำเป็นต้องรวมแง่มุมต่าง ๆ ของแรงโน้มถ่วงควอนตัม เช่น มิติเพิ่มเติมและสมมาตรยิ่งยวด จากนั้นเขาต้องจัดการกับความแตกต่างของสถิติ ซึ่งแตกต่างจากการล่าเข็มในกองหญ้าแล้วหยุดเมื่อมันโผล่ขึ้นมา
ที่บอกว่าจะไม่เลือกฟิสิกส์ และนั่นรวมถึงบางคนที่ตอบว่าพวกเขาได้รับชีวิตที่สองและชีวิตเดียวในวิชาฟิสิกส์ก็เพียงพอแล้ว ดังที่นักฟิสิกส์ชาวญี่ปุ่นคนหนึ่งกล่าวไว้ว่า “ฉันทำงานหนักเกินไป ฉันต้องการสนุกกับชีวิตในครั้งต่อไป”หลักการของกลศาสตร์ทางสถิตินำไปใช้กับพวกมันอย่างไร”
ก็ยังมีข้อสงสัยเกี่ยวกับการสมัครเรียนวิชาฟิสิกส์อีกครั้ง “ฉันจะทำฟิสิกส์ แต่ฉันไม่แน่ใจว่ามันจะเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องหรือไม่” เขากล่าว “ฟิสิกส์กำลังเข้าสู่ขั้นตอนที่ยากขึ้นเรื่อย ๆ สำหรับคนหนุ่มสาวในการสร้างผลลัพธ์ใหม่ ๆ ที่น่าสนใจและมีความสำคัญ ในทางกลับกัน สังคมวิทยาของการประจบประแจง
เพื่อนร่วมงานเกี่ยวกับความสำคัญของผลลัพธ์โดยอ้างว่ามีความสำคัญมากกว่าที่ควรจะเป็น”
credit : สล็อตเว็บตรง100 / ดูหนังฟรี / 50รับ100
